بلخ، سوگوار واژه‌های از دست‌رفته
نویسنده‌ی دوست‌داشتنی بلخ بامی درگذشت
استاد صالح‌محمد خلیق، رئیس پیشین اطلاعات و فرهنگ، نویسنده توانا و پرکار، شخصیت فروتن و مهمان‌نواز بلخ بامی، در یک حادثه‌ی ترافیکی درگذشت.
از او بیش ۳۵ آثار در عرصه‌ی شعر و ادبیات، تاریخ و فرهنگ باقی مانده است.
او در نقش آموزگار، در آموزش ده‌ها شاعر و نویسنده نقش برجسته‌ای ایفا کرد، استاد خلیق پیشوای فرهنگیان بلخی دانسته می‌شد.
بدون شک، او الگوی جامعه‌ی فرهنگی بلخ و میهن بود و درگذشت‌اش جامعه‌ی فرهنگ کشوری را بشدت اندوهگین ساخته است.
چاره‌ای نیست جز این‌که با این شعر خداوندگار بلخ بامی حضرت مولانا خویش را تسلا ببخشيم.
به روز مرگ چو تابوت من روان باشد
گمان مبر که مرا درد این جهان باشد
برای من مگری و مگو «دریغ دریغ»
به دوغ دیو درافتی دریغ آن باشد
جنازه‌ام چو ببینی مگو «فراق فراق»
مرا وصال و ملاقات آن زمان باشد
مرا به گور سپاری مگو «وداع وداع»
که گور پردهٔ جمعیت جنان باشد
